مخالفان امام زمان چه کسانی هستند؟؟؟؟

مخالفان امام زمان چه کسانی هستند؟؟؟؟

کند و کاو درباره مخالفان، نشان می دهد سوای مستکبران که در سرلوحه قهر سپاه مهدی عجل الله تعالی قرار دارند، بیشترین کارشکنی ها از جانب کسانی است که ادعای موافقت با امام دارند وخود را از منتظران حضرت می دانند.

 اینان امام را نه به خاطر پیاده کردن اسلام اصیل، بلکه برای همراه کردن امام با آرزوها و هوس های خود می خواهند. پس از پیوستن به امام، چون کارها را بر وفق مراد خود نمی بینند و ناچارند از منافع نامشروع خود در گذرند، به توجیه اهداف خود روی می آورند و با سلاح دین و مذهب به جنگ امام می روند که به فرموده امام صادق علیه السلام : « چه بسیار از کسانی که ادعای پیروی او را دارند، ولی پس از ظهور حضرت، از او روی می گردانند». در اینجا به برخی از این افراد یا گروهها اشاره می کنیم:

 الف) راحت طلبان:

راحت طلبی ریشه در خودپرستی دارد و خودخواهی منشا همه مفاسد است.

جمعی از مسلمانان مکه، پیش از هجرت به مدینه، خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله رسیده ابراز می داشتند: مورد آزار دشمنانیم، اگر اجازه دهی با دشمنان می جنگیم. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: اکنون مامور به مبارزه نیستیم. دست نگه دارید . نماز بخوانید و زکات بدهید. پس از هجرت به مدینه و ایجاد آرامش نسبی در آن شهر، پس از آن که دستور جهاد نازل گشت، زبان به اعتراض گشودند که خدایا، چرا فرمان نبرد دادی و آن را مدتی به تاخیر نیانداختی.

قرآن، ریشه ترس و وحشت آنان را راحت طلبی می شمرد و مردم را نسبت به فرجام آن هشدار می دهد.

امام خمینی در طرز تفکر راحت طلبان می گوید: « می گویند: اگر حضرت صاحب، خودشان مقتضی  می دانند، برای جهاد و مبارزه تشریف بیاورند، من که دلم برای اسلام بیشتر از آن حضرت نسوخته است و حضرت هم که اینها را می بیند، خودشان بیایند، چرا من این کار را بکنم؟ ...»

ب) جمود اندیشان:

همیشه ظاهر گرایان از مهم ترین موانع احیای دین و تحولات اجتماعی بوده اند. کسانی که به باطن و روح دین توجه نکرده و افق درک شان فراتر از پوست و قالب را نمی نگرد، لذا موجب می شود که در زمان های حساس، تکلیف را نشناسند و به رویارویی پیامبر و امامان علیهم السلام کشانده شوند.

در جریان نزول آیه روزه و نماز مسافر، پیامبر صلی الله علیه و آله در سفر دستور افطار دادند و خود روزه گشودند، ولی گروهی که به خیال مقدس مابانه خود که هر سختی ثواب دارد به روزه ادامه دادند.

پیامبر با آنان برخورد کرد و به ایشان لقب گناهکار را داد.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: « آزردگی هایی که مهدی ما از روی نادانان روزگار خود متحمل می شود، بیش از زحماتی است که به پیامبر از جاهلان زمان خود وارد شده. گفتم چگونه؟ فرمود: پیامبر دز زمانی برانگیخته شد که مردم سنگ و درخت و چوب می پرستیدند. قائم، آن گاه که قیام کند  مردم علیه او قرآن را تاویل می کنند».

 ج) کافران و منافقان

دو چهرگان که آینده خود را در خطر می بینند، با پخش شایعه و همکاری با گروه های معارض، دشمنی خود را آشکار می کنند. در مناطق مرزی، با دشمنان خارجی همدست می شوند و در مرکز خلافت - کوفه - آشکارا با امام می جنگند. حضرت پس از در هم شکستن مقاومت مخالفان، پیروزمندانه وارد کوفه می شود و منافقان را در ردیف سایر فرقه های منحرف نافرمان، از میان بر می دارد. 

موعودنامه/625