وصیت مرده

روزى جوانى گریه کنان نزد امام حسین علیه السلام آمد و گفت :
مادرم بدون وصیت از دنیا رفت و با اینکه اموالى دارد، مرا دستور داد که قبل از اطلاع شما دست به آن نزنیم .
در اینحال حضرت بپا خاست و با جوان نزد مادرش رفت و دعایى نمود تا خداوند متعال او را جهت تعیین وصیتش زنده کند؛ ناگهان مادر آن جوان نشست و شهادت خود را به زبان آورد و به امام حسین علیه السلام نگاه کرد و گفت :
اى مولاى من ! داخل شو و مرا به آنچه مربوط به خودت مى باشد، دستور ده .
امام حسین علیه السلام وارد شد و از او خواست تا وصیتش را بیان کند و او گفت :
یا بن رسول الله ! یک سوم اموالم را (اموالش را یک به یک شمرد.) به تو مى دهم تا هر جا بخواهى به مصرف رسانى و اگر مى دانى که فرزندانم از دوستان تو مى باشند، دو سوم بقیه را به ایشان مى دهم و اگر مخالف شما باشند، همه اموالم را بردار؛ زیرا حقى براى مخالفین شما در اموال مؤ منین نیست .
سپس حضرت خواست تا کفن و دفن و نمازش را به عهده گیرد و بعد مرد. (1)
لو راءیتم المعروف رجلا، راءیتموه حسنا جمیلا تسر الناظرین . (2)
اگر خوبى و نیکى مجسم مى شد، به صورت شخصى زیبا که بیننده را شادمان و مبهوت خود مى ساخت ، آشکار مى شد.
امام حسین علیه السلام
------------------------------------------
1-بحار الانوار 44/181.
2-کشف الغمه 2/29 و بحار الانوار 78/121.